-İ-

KELİME		MA’NASI
İ’tâ	اعطاٴ	Vermek. Bahşetmek. İhsan etmek.
İbâhe	اباحه	Sevab veya günah olmamak. Bir şeyin yasak ve haramdan çıkması. * İzin vermek. Mübah ve helal kılmak.  *Bir şeyi izah etmek.
İcmâl	اجمال	Hulâsa etmek. (Bir şeyin özü. Kısaca esası.) Kısaltmak, bir araya toplamak. Kısa anlatmak. Biriktirmek. *Uzun bir hesaptan çıkarılan hulâsa, netice.
Îfâ	ايفا	Ödemek. Yerine getirmek. Söz verdiğini veya vazife bildiğini yerine getirmek. Kılmak. Yapmak.
İhrâz	احراز	Nail olmak. Erişmek. *Kazanmak. Kesbetmek. *Birisini güzel bir surette korumak.
İhtilâfât	اختلافات	Anlaşmazlıklar, uyuşmazlıklar. İhtilaflar.
ikfâr	اكفار	Birisine kâfir demek, kâfir denilmek.
İkrâh	اکراه	İğrenmek. Tiksinmek. Bir işi istemeyerek yapmak. *Birine zorla iş yaptırmak veya muâmele yapmak.
İkrâr	اقرار	Açıktan söylemek. Kabul ve tasdik etmek. Hakkı itiraf etmek. Karar vermek. Mukarrer kılmak. * Bir kimseye diğerinin kendisinde olan hakkını haber vermek.
İndallâh	عند‏اﷲ	Allah yanında. Allah indinde.
İnkısâm	انقسام	Kısımlara ayrılma. Bölünme. Taksim olunma.
İrtikâb	ارتکاب	Bir işe girişmek.  *Kötü bir iş işlemek. Rüşvet almak gibi çirkin bir şey yapmak. *Bir makamı âlet ederek, hakkı olmayan para veya malı hile ile almak.
İstihbâb	استحباب	Bir şeyi iyi ve güzel addetmek. *Dost edinme. Müstehab etmek ve olmak.
İstikbâh	استقباح	Çirkin görme, ayıplama, kabih sayma.
İstînbâd	استنباط	Bir söz veya bir işden gizli bir mânâyı meydana koymak. *Müctehid veya büyük bir âlimin gizli bir mânâyı ictihâdı ile meydana çıkarması. *Bir meselayi derin bir tetkik neticesinde kaynaklarından güçlükle anlamak.
İştibâh	اشتباه	Şüphelenmek. Şüphe etmek. *Kolay fark olunmaz derecede benzemek.